Isolatieweerstandstester (ook wel intelligente dual display isolatieweerstand tester genoemd) heeft drie soorten tests die worden gebruikt om de isolatieweerstand te meten. Elke test gebruikt zijn eigen methode, gericht op de specifieke isolatiekarakteristieken van het te testen apparaat. De gebruiker moet degene kiezen die het beste bij de testvereisten past.
Punttest: deze test is geschikt voor apparaten met kleine of verwaarloosbare capaciteitseffecten, zoals korte bedrading.
De testspanning wordt binnen een korte tijdafstand toegepast, totdat een stabiele lezing is bereikt en de testspanning binnen een vaste periode (meestal 60 seconden of minder) kan worden toegepast. Verzamel metingen aan het einde van de test. Wat historische gegevens betreft, zullen grafieken worden getekend op basis van de historische gegevens van de lezingen. De observatie van de trend wordt gedurende een bepaalde periode uitgevoerd, meestal enkele jaren of maanden.
Deze quiz wordt over het algemeen uitgevoerd voor quizzen of historische records. Veranderingen in temperatuur en vochtigheid kunnen de metingen beïnvloeden en compensatie is indien nodig noodzakelijk.
Uithoudingsvermogenstest: deze test is geschikt voor het raden en preventieve bescherming van roterende machines.
Neem opeenvolgende metingen op een specifiek moment (meestal om de paar minuten) en vergelijk de verschillen in metingen. Uitstekende isolatie zal de voortdurende toename van de weerstandswaarde aantonen. Als de metingen stagneren en de metingen niet toenemen zoals verwacht, kan de isolatie zwak zijn en kan de aandacht vereisen. Natte en vervuilde isolatoren kunnen weerstandswaarden verminderen omdat ze lekstroom toevoegen tijdens de test. Zolang er geen significante temperatuurverandering is in het geteste apparaat, kan de invloed van de temperatuur op de test worden genegeerd.
Polarisatie-index (PI) en diëlektrische absorptieverhouding (DAR) worden in het algemeen gebruikt om de resultaten van tijdbestendige tests te kwantificeren.
Polarisatie -index (PI)
De polarisatie -index wordt gedefinieerd als de verhouding van de weerstandswaarde in 10 minuten tot de weerstandswaarde in 1 minuut. Het wordt aanbevolen om de minimumwaarde van PI in te stellen voor AC- en DC -roterende machines bij temperaturen van klasse B, F en H tot 2,0, en de minimale waarde van PI voor klasse A -apparatuur moet 2.0 zijn.
Opmerking: sommige nieuwe isolatiesystemen reageren sneller op isolatietests. Ze beginnen over het algemeen bij de testresultaten in het Gω -bereik, en de PI ligt tussen 1 en 2. In deze gevallen kan de PI -berekening worden verwaarloosd. Als de isolatieweerstand in 1 minuut hoger is dan 5GΩ, kan de berekende PI zinloos zijn.
Stapspanningstest: deze test is met name handig wanneer de extra spanning van het apparaat hoger is dan de beschikbare testspanning die wordt gegenereerd door de isolatieweerstandstester.
Pas geleidelijk verschillende spanningsniveaus toe op het te testen apparaat. De aanbevolen testspanningsverhouding is 1: 5. De testtijd voor elke stap is hetzelfde, meestal 60 seconden, van laag tot hoog. Deze test wordt meestal gebruikt bij een testspanning lager dan de extra spanning van het apparaat. De snelle toevoeging van testspanningsniveaus kan extra stress op de isolatie veroorzaken en de tekortkomingen ongeldig maken, wat resulteert in lagere weerstandswaarden.
Selectie van testspanningen
Aangezien de isolatieweerstandstest bestaat uit een hoge DC -spanning, is het noodzakelijk om een geschikte testspanning te selecteren om overmatige spanning op de isolatie te voorkomen, wat isolatie -storingen kan veroorzaken. De testspanning kan ook veranderen volgens internationale normen.
Posttijd: februari-06-2021
