A ： Bu, birçok ürün üreticisinin sormak istediği bir sorudur ve elbette en yaygın cevap "çünkü güvenlik standardı onu öngörür". Elektrik güvenlik düzenlemelerinin arka planını derinden anlayabiliyorsanız, arkasındaki sorumluluğu bulacaksınız. anlamla. Elektrik güvenlik testi üretim hattında biraz zaman alsa da, elektrik tehlikeleri nedeniyle ürün geri dönüşüm riskini azaltmanıza izin verir. İlk kez doğru yapmak, maliyetleri azaltmanın ve şerefiyeyi korumanın doğru yoludur.
Bir ： Elektrik hasar testi esas olarak aşağıdaki dört tipe ayrılmıştır: Dielektrik Dayanak / Hipot Testi: Dayanıklı voltaj testi, ürünün güç ve zemin devrelerine yüksek bir voltaj uygular ve arıza durumunu ölçer. İzolasyon Direnç Testi: Ürünün elektrik yalıtım durumunu ölçün. Sızıntı Akım Testi: Zemin terminaline AC/DC güç kaynağının sızıntı akımının standardı aşıp aşmadığını tespit edin. Koruyucu Zemin: Erişilebilir metal yapılarının uygun şekilde topraklanıp topraklanmadığını test edin.
A ： Üreticilerdeki veya test laboratuvarlarındaki testçilerin güvenliği için, Avrupa'da yıllardır uygulanmaktadır. İster elektronik aletler, bilgi teknolojisi ürünleri, ev aletleri, mekanik araçlar veya diğer ekipman üreticileri ve testçileri olsun, çeşitli güvenlik düzenlemelerinde, Test alanı işaretlemesini içeren UL, IEC, EN, yönetmeliklerde bölümler vardır (personel Konum, enstrüman konumu, DUT konumu), ekipman işaretleme (açıkça "tehlike" veya test edilen ürünler işaretlenmiştir), ekipman çalışma tezgahının ve diğer ilgili tesislerin topraklama durumu ve her test ekipmanının elektrik yalıtım kapasitesi (IEC 61010).
Bir ： Dayanıklı voltaj testine veya yüksek voltaj testi (HIPOT testi), ürünlerin kalite ve elektrik güvenlik özelliklerini doğrulamak için kullanılan% 100 standarttır (JSI, CSA, BSI, UL, IEC, TUV, vb. Güvenlik Ajansları) Aynı zamanda en iyi bilinen ve sık görülen üretim hattı güvenlik testidir. HIPOT testi, elektriksel yalıtım malzemelerinin geçici yüksek voltajlara yeterince dirençli olduğunu belirlemek için tahribatsız bir testtir ve yalıtım malzemesinin yeterli olmasını sağlamak için tüm ekipmanlar için geçerli olan yüksek voltaj testidir. Hipot testi yapmanın diğer nedenleri, üretim sürecinde yetersiz sürünme mesafeleri ve açıklıklar gibi olası kusurları tespit edebilmesidir.
A ： Normalde, bir güç sistemindeki voltaj dalga formu bir sinüs dalgasıdır. Güç sisteminin çalışması sırasında, yıldırım vuruşları, operasyon, hatalar veya elektrikli ekipmanın uygunsuz parametre eşleşmesi nedeniyle, sistemin bazı kısımlarının voltajı aniden yükselir ve aşırı voltaj olan nominal voltajını büyük ölçüde aşar. Aşırı gerilim, nedenlerine göre iki kategoriye ayrılabilir. Birincisi, doğrudan yıldırım grevinin veya harici aşırı gerilim olarak adlandırılan yıldırım indüksiyonunun neden olduğu aşırı gerilimdir. Şimşek akımı ve dürtü voltajının büyüklüğü büyüktür ve süre çok kısadır, bu son derece yıkıcıdır. Bununla birlikte, kasabalarda ve genel endüstriyel girişimlerde 3-10kV ve altındaki havai hatlar atölyeler veya yüksek binalar tarafından korunduğundan, doğrudan yıldırımdan etkilenme olasılığı çok küçüktür, bu nispeten güvenlidir. Dahası, burada tartışılan şey, yukarıda belirtilen kapsam dahilinde olmayan ve daha fazla tartışılmayacak hane halkı elektrikli cihazlardır. Diğer tip, güç sistemi içindeki enerji dönüşümü veya parametre değişikliklerinden kaynaklanır, örneğin yüksüz çizginin takılması, yüksüz transformatörün kesilmesi ve dahili aşırı gerilim olarak adlandırılan sistemdeki tek fazlı ark topraklaması gibidir. Dahili aşırı gerilim, güç sistemindeki çeşitli elektrik ekipmanlarının normal yalıtım seviyesini belirlemek için ana temeldir. Yani, ürünün yalıtım yapısının tasarımı sadece nominal voltajı değil, aynı zamanda ürün kullanım ortamının dahili aşırı gerilimini de dikkate almalıdır. Dayanıklı voltaj testi, ürünün yalıtım yapısının güç sisteminin dahili aşırı gerilemesine dayanıp dayanamayacağını tespit etmektir.
A ： Genellikle AC dayanıklı voltaj testi, güvenlik ajansları için DC'ye dayanma voltaj testinden daha kabul edilebilir. Bunun temel nedeni, test edilen maddelerin çoğunun AC voltajı altında çalışmasıdır ve AC dayanıklı voltaj testi, yalıtımın stresini vurgulamak için iki polariteyi değiştirme avantajını sunar; bu, ürünün gerçek kullanımda karşılaşacağı strese daha yakındır. AC testi kapasitif yükü şarj etmediğinden, geçerli okuma voltaj uygulamasının başlangıcından testin sonuna kadar aynı kalır. Bu nedenle, mevcut okumaları izlemek için herhangi bir stabilizasyon sorunu olmadığı için voltajı artırmaya gerek yoktur. Bu, test altındaki ürünün aniden uygulanan bir voltajı algılamadığı sürece, operatörün hemen tam voltaj uygulayabileceği ve beklemeden akımı okuyabileceği anlamına gelir. AC voltajı yükü şarj etmediğinden, testten sonra test edilen cihazı deşarj etmeye gerek yoktur.
A ： Kapasitif yükleri test ederken, toplam akım reaktif ve sızıntı akımlarından oluşur. Reaktif akım miktarı gerçek sızıntı akımından çok daha büyük olduğunda, aşırı sızıntı akımı olan ürünleri tespit etmek zor olabilir. Büyük kapasitif yükleri test ederken, gerekli toplam akım sızıntı akımının kendisinden çok daha fazladır. Operatör daha yüksek akımlara maruz kaldığı için bu daha büyük bir tehlike olabilir
A ： Test altındaki cihaz (DUT) tamamen şarj edildiğinde, yalnızca gerçek sızıntı akımı akar. Bu, DC Hipot test cihazının test edilen ürünün gerçek sızıntı akımını açıkça göstermesini sağlar. Şarj akımı kısa ömürlü olduğundan, bir DC'ye dayanan voltaj test cihazının güç gereksinimleri, aynı ürünü test etmek için kullanılan bir AC'ye dayanma voltaj test cihazından çok daha az olabilir.
A ： DC, dayanıklı voltaj testi DUT'u şarj ettiğinden, dayanıklı voltaj testinden sonra DUT'u kullanan operatör için elektrik şoku riskini ortadan kaldırmak için, DUT'un testten sonra boşaltılması gerekir. DC testi kapasitörü yükler. DUT aslında AC Power kullanıyorsa, DC yöntemi gerçek durumu simüle etmez.
A ： İki tip dayanma voltaj testi vardır: AC dayanıklı voltaj testi ve DC dayanma voltaj testi. Yalıtım malzemelerinin özellikleri nedeniyle, AC ve DC voltajlarının bozulma mekanizmaları farklıdır. Çoğu yalıtım malzemesi ve sistemi bir dizi farklı ortam içerir. Bir AC testi voltajı uygulandığında, voltaj, dielektrik sabiti ve malzemenin boyutları gibi parametrelere orantılı olarak dağıtılacaktır. Oysa DC voltajı voltajı sadece malzemenin direnci ile orantılı olarak dağıtır. Ve aslında, yalıtım yapısının bozulmasına genellikle elektrik bozulması, termal bozulma, deşarj ve diğer formlardan kaynaklanır ve bunları tamamen ayırmak zordur. Ve AC voltajı DC voltajı üzerinde termal bozulma olasılığını arttırır. Bu nedenle, AC'ye dayanan voltaj testinin DC'ye dayanma voltaj testinden daha katı olduğuna inanıyoruz. Gerçek çalışmada, dayanıklı voltaj testini gerçekleştirirken, DC'ye dayanma voltaj testi için kullanılıyorsa, test voltajının AC güç frekansının test voltajından daha yüksek olması gerekir. Genel DC'ye dayanan voltaj testinin test voltajı, AC test voltajının etkili değeri ile sabit bir K ile çarpılır. Karşılaştırmalı testler sayesinde aşağıdaki sonuçlara sahibiz: tel ve kablo ürünleri için K sabiti 3'tür; Havacılık endüstrisi için K sabiti 1.6 ila 1.7'dir; CSA genellikle sivil ürünler için 1.414 kullanır.
Bir ： Dayanıklı voltaj testini belirleyen test voltajı, ürününüzün verileceği pazara bağlıdır ve ülkenin ithalat kontrol düzenlemelerinin bir parçası olan güvenlik standartlarına veya düzenlemelere uymanız gerekir. Dayanıklı voltaj testinin test voltajı ve test süresi güvenlik standardında belirtilmiştir. İdeal durum, müşterinizden size ilgili test gereksinimleri vermesini istemektir. Genel dayanan voltaj testinin test voltajı aşağıdaki gibidir: Çalışma voltajı 42V ile 1000V arasındaysa, test voltajı çalışma voltajının iki katı artı 1000V'dir. Bu test voltajı 1 dakika uygulanır. Örneğin, 230V'de çalışan bir ürün için test voltajı 1460V'dir. Voltaj uygulama süresi kısalırsa, test voltajı arttırılmalıdır. Örneğin, UL 935'teki üretim hattı testi koşulları:
| durum | Uygulama Süresi (saniye) | Uygulanan Voltaj |
| A | 60 | 1000V + （2 x V） |
| B | 1 | 1200V + （2.4 x V） |
| V = maksimum nominal voltaj | ||
A hipot test cihazının kapasitesi güç çıkışını ifade eder. Dayanıklı voltaj test cihazının kapasitesi, maksimum çıkış akımı x maksimum çıkış voltajı ile belirlenir. Örn: 5000vx100ma = 500VA
C: Test edilen nesnenin başıboş kapasitansı, ölçülen AC ve DC'nin dayanıklı voltaj testleri arasındaki farkın ana nedenidir. Bu başıboş kapasitans AC ile test edilirken tam olarak yüklenmeyebilir ve bu başıboş kapasitanslardan sürekli bir akım akar. DC testi ile, DUT üzerindeki sokak kapasitans tamamen şarj edildiğinde, geriye kalan şey DUT'un gerçek sızıntı akımıdır. Bu nedenle, AC'ye dayanma voltaj testi ile ölçülen sızıntı akım değeri ve DC'ye dayanma voltaj testi farklı olacaktır.
C: İzolatörler iletken değildir, ancak aslında neredeyse hiçbir yalıtım malzemesi kesinlikle iletken değildir. Herhangi bir yalıtım malzemesi için, üzerinde bir voltaj uygulandığında, belirli bir akım her zaman akar. Bu akımın aktif bileşenine sızıntı akımı denir ve bu fenomene izolatörün sızıntısı olarak da adlandırılır. Elektrikli aletlerin testi için, sızıntı akımı, karşılıklı yalıtımlı metal parçalar arasında veya arıza uygulanan voltaj yokluğunda canlı parçalar ve topraklanmış parçalar arasında çevredeki ortamın veya yalıtım yüzeyinin oluşturduğu akımı ifade eder. sızıntı akımıdır. US UL standardına göre, sızıntı akımı, kapasitif olarak birleştirilmiş akımlar da dahil olmak üzere ev aletlerinin erişilebilir kısımlarından yapılabilecek akımdır. Sızıntı akımı iki parça içerir, bir parça yalıtım direnci ile iletim akımı i1'dir; Diğer kısım, dağıtılmış kapasitans yoluyla yer değiştirme akımı i2, ikinci kapasitif reaktans XC = 1/2PFC'dir ve güç kaynağı frekansı ile ters orantılıdır ve dağıtılmış kapasitans akımı frekansla artar. Artış, böylece sızıntı akımı güç kaynağı sıklığı ile artar. Örneğin: Güç kaynağı için tristör kullanarak, harmonik bileşenleri sızıntı akımını arttırır.
C: Dayanıklı voltaj testi, test edilen nesnenin yalıtım sisteminden akan sızıntı akımını tespit etmek ve yalıtım sistemine çalışma voltajından daha yüksek bir voltaj uygulamaktır; Güç sızıntısı akımı (temas akımı), normal çalışma altında test edilen nesnenin sızıntı akımını tespit etmektir. Ölçülen nesnenin sızıntı akımını en olumsuz koşul (voltaj, frekans) altında ölçün. Basitçe söylemek gerekirse, dayanıklı voltaj testinin sızıntı akımı, çalışma gücü kaynağı altında ölçülen sızıntı akımıdır ve güç sızıntısı akımı (temas akımı) normal çalışma altında ölçülen sızıntı akımıdır.
C: Farklı yapılardaki elektronik ürünler için, dokunmatik akımın ölçümü de farklı gereksinimlere sahiptir, ancak genel olarak, dokunmatik akım zemine temas akımına ayrılabilir, yüzeyden yerden temas akım yüzeyine sızıntı akımı ve yüzeyine -to-line Sızıntı Akım Mevcut Üç Dokunuş Yüzeyi Yüzeye Sızıntı Akım Testleri
C: Sınıf I ekipmanının erişilebilir metal parçaları veya elektronik ürünlerinin muhafazaları, temel yalıtım dışında elektrik şokuna karşı koruma önlemi olarak iyi bir topraklama devresine sahip olmalıdır. Bununla birlikte, genellikle Sınıf I ekipmanını sınıf II ekipman olarak keyfi olarak kullanan bazı kullanıcılarla karşılaşırız veya Sınıf I ekipmanının güç giriş ucunda doğrudan yer terminalini (GND) fişten çıkarırız, bu nedenle belirli güvenlik riskleri vardır. Yine de, bu durumun neden olduğu kullanıcının tehlikesinden kaçınmak üreticinin sorumluluğundadır. Bu yüzden bir dokunmatik akım testi yapılır.
C: AC'ye dayanma voltaj testi sırasında, test edilen nesnelerin farklı tipleri, test edilen nesnelerde başıboş kapasitansların varlığı ve farklı test voltajları nedeniyle standart yoktur, bu nedenle standart yoktur.
C: Test voltajını belirlemenin en iyi yolu, test için gereken özelliklere göre ayarlamaktır. Genel olarak konuşursak, test voltajını çalışma voltajının 2 katına kadar 1000V ayarlayacağız. Örneğin, bir ürünün çalışma voltajı 115VAC ise, test voltajı olarak 2 x 115 + 1000 = 1230 volt kullanırız. Tabii ki, test voltajı, farklı yalıtım katmanları nedeniyle farklı ayarlara sahip olacaktır.
C: Bu üç terimin hepsi aynı anlama sahiptir, ancak test endüstrisinde genellikle birbirinin yerine kullanılır.
A: Yalıtım direnç testi ve dayanıklı voltaj testi çok benzerdir. Test edilecek iki noktaya 1000V'a kadar bir DC voltajı uygulayın. IR testi genellikle hipot testinden geçiş/arıza gösterimi değil, meegohms'taki direnç değerini verir. Tipik olarak, test voltajı 500V DC'dir ve yalıtım direnci (IR) değeri birkaç megohm'den az olmamalıdır. Yalıtım direnci testi tahribatsız bir testtir ve yalıtımın iyi olup olmadığını tespit edebilir. Bazı spesifikasyonlarda, önce yalıtım direnç testi yapılır, ardından da dayanıklı voltaj testi yapılır. Yalıtım direnci testi başarısız olduğunda, dayanıklı voltaj testi genellikle başarısız olur.
C: Zemin bağlantı testi, bazı insanlar buna yer sürekliliği (yer sürekliliği) testi diyorlar, DUT rafı ile zemin direği arasındaki empedansı ölçer. Zemin bağı testi, DUT'un koruma devresinin ürün başarısız olursa arıza akımını yeterince işleyip işlemeyeceğini belirler. Zemin bağı test cihazı, genellikle 0.1 ohm'un altında olan zemin devresinin empedansını belirlemek için zemin devresi boyunca maksimum 30A DC akımı veya AC RMS akımı (CSA 40A ölçümü gerektirir) üretecektir.
C: IR testi, yalıtım sisteminin göreceli kalitesinin bir göstergesini veren nitel bir testtir. Genellikle 500V veya 1000V'lik bir DC voltajı ile test edilir ve sonuç bir megohm direnci ile ölçülür. Dayanıklı voltaj testi ayrıca test altındaki (DUT) cihaza yüksek bir voltaj uygular, ancak uygulanan voltaj IR testinden daha yüksektir. AC veya DC voltajında yapılabilir. Sonuçlar miliamp veya mikroAMP'lerde ölçülür. Bazı spesifikasyonlarda, önce IR testi yapılır, ardından dayanıklı voltaj testi yapılır. Test altındaki bir cihaz (DUT) IR testinde başarısız olursa, test edilen cihaz (DUT) ayrıca daha yüksek bir voltajda dayanıklı voltaj testinde başarısız olur.
C: Topraklama empedans testinin amacı, koruyucu topraklama telinin, ekipman ürününde anormal bir durum meydana geldiğinde kullanıcıların güvenliğini sağlamak için hata akımının akışına dayanabilmesini sağlamaktır. Güvenlik standardı test voltajı, maksimum açık devre voltajının, kullanıcının güvenlik hususlarına dayanan 12V sınırını aşmamasını gerektirir. Test hatası meydana geldikten sonra, operatör elektrik şoku riskine indirgenebilir. Genel standart, topraklama direncinin 0.1ohm'den az olması gerekir. Ürünün gerçek çalışma ortamını karşılamak için 50Hz veya 60Hz frekanslı bir AC akım testi kullanılması önerilir.
C: Dayanıklı voltaj testi ile güç sızıntısı testi arasında bazı farklılıklar vardır, ancak genel olarak bu farklılıklar aşağıdaki gibi özetlenebilir. Dayanıklı voltaj testi, ürünün yalıtım gücünün aşırı sızıntı akımını önlemek için yeterli olup olmadığını belirlemek için ürünün yalıtımını basınçlandırmak için yüksek voltaj kullanmaktır. Sızıntı akım testi, ürün kullanıldığında güç kaynağının normal ve tek hatalı durumları altında üründen akan sızıntı akımını ölçmektir.
C: Deşarj süresindeki fark, test edilen nesnenin kapasitansına ve dayanıklı voltaj test cihazının deşarj devresine bağlıdır. Kapasitans ne kadar yüksek olursa, tahliye süresi o kadar uzun olur.
C: Sınıf I ekipmanı, erişilebilir iletken parçalarının topraklama koruyucu iletkenine bağlı olduğu anlamına gelir; Temel yalıtım başarısız olduğunda, topraklama koruyucu iletken arıza akımına dayanabilmelidir, yani temel yalıtım başarısız olduğunda, erişilebilir parçalar canlı elektrik parçaları haline gelemez. Basitçe söylemek gerekirse, güç kablosunun topraklama pimine sahip ekipman bir Sınıf I ekipmanıdır. Sınıf II ekipmanı sadece elektriğe karşı korunmak için "temel yalıtım" a dayanmakla kalmaz, aynı zamanda "çift yalıtım" veya "takviyeli yalıtım" gibi diğer güvenlik önlemleri de sağlar. Koruyucu topraklama veya kurulum koşullarının güvenilirliği ile ilgili herhangi bir koşul yoktur.
